Uroczystość upamiętniająca 41. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce odbyła się późnym popołudniem 13 grudnia pod pomnikiem pamięci ofiar, który znajduje się przy kościele pw. Zesłania Ducha Świętego na os. Przytorze w Bełchatowie. Delegacja samorządu powiatowego, tj. Marek Jasiński, członek Zarządu Powiatu w Bełchatowie, Zofia Szumigaj-Grochocka, radna rady powiatu i Katarzyna Kleska, sekretarz powiatu, złożyła kwiaty pod pomnikiem i uczestniczyła w nabożeństwie w intencji osób walczących o prawa Polaków do wolności.
Jak czytamy w encyklopedii PWN, w podręcznikach historii, ale wiele osób pamięta to wydarzenie także z autopsji, stan wojenny w Polsce wprowadzony został w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r. przez I sekretarza KC PZPR i premiera generała Wojciecha Jaruzelskiego oraz ministrów obrony narodowej i spraw wewnętrznych. Władzę w kraju przejęło wojsko pod przywództwem gen. Wojciecha Jaruzelskiego. Celem reżimu komunistycznego było zniszczenie NSZZ „Solidarność”. Wojskowy zamach stanu kosztował życie co najmniej kilkudziesięciu Polaków.
Stan wojenny, potwierdzony dekretem Rady Państwa przyjętym wbrew prawu na posiedzeniu w nocy 13 grudnia (konstytucja nie zezwalała na wydawanie dekretów w czasie trwania sesji sejmu) uzasadniany był załamaniem gospodarczym kraju, groźbą anarchii, wojny domowej i przejęcia władzy przez „Solidarność”. W rzeczywistości miał na celu obronę istniejącego systemu poprzez rozbicie i zlikwidowanie „Solidarności” jako wielkiej siły społecznej, niezależnej od władzy komunistycznej. Na podstawie dekretów Rady Państwa i rozporządzeń Rady Ministrów ograniczono podstawowe prawa obywatelskie, m.in. aresztowano lub internowano łącznie ponad 10 tys. osób. (Źródło” encyklopedia PWN).
Stan wojenny, potwierdzony dekretem Rady Państwa przyjętym wbrew prawu na posiedzeniu w nocy 13 grudnia (konstytucja nie zezwalała na wydawanie dekretów w czasie trwania sesji sejmu) uzasadniany był załamaniem gospodarczym kraju, groźbą anarchii, wojny domowej i przejęcia władzy przez „Solidarność”. W rzeczywistości miał na celu obronę istniejącego systemu poprzez rozbicie i zlikwidowanie „Solidarności” jako wielkiej siły społecznej, niezależnej od władzy komunistycznej. Na podstawie dekretów Rady Państwa i rozporządzeń Rady Ministrów ograniczono podstawowe prawa obywatelskie, m.in. aresztowano lub internowano łącznie ponad 10 tys. osób. (Źródło” encyklopedia PWN).
